Της Ζωγιας Kουταλιανου
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Οταν η ανάγκη γίνεται φιλοτιμία, οι ελλείψεις μετατρέπονται σε κίνητρο και αφορμή για δημιουργικότητα. Το αξίωμα βρίσκει εφαρμογή και στην ελληνική εκπαίδευση, απ’ όπου λείπουν τόσα και περισσεύουν άλλα τόσα, κάνοντας τους εκπαιδευτικούς να σηκώνουν τα χέρια ψηλά και τους μαθητές να βαριούνται αφόρητα το μάθημα.
Σε αυτό το φόντο και με την πρόθεση να εμπλουτίσει την εκπαιδευτική διαδικασία, να προσελκύσει το ενδιαφέρον των μαθητών του και να τους βοηθήσει να αποκτήσουν συνδυαστική και κριτική σκέψη, ο διευθυντής του Γυμνασίου Οινόης Καστοριάς, του πλέον ακριτικού σχολείου του νομού που απέχει μόλις δυόμισι χιλιόμετρα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα, εγκατέστησε για τους σαράντα πέντε περίπου μαθητές και μαθήτριές του ένα πρωτοποριακό σύστημα διαδραστικής εκπαίδευσης με ελάχιστο κόστος.
Ο κ. Γιώργος Πλεύρης κατασκεύασε έναν διαδραστικό πίνακα που επιτρέπει στους μαθητές να επιδρούν πάνω στα βιβλία τους και το υπόλοιπο εκπαιδευτικό υλικό τους (όπως αυτά παρουσιάζονται στον πίνακα σε ψηφιακή μορφή), κάνοντας το μάθημα περισσότερο ενδιαφέρον.
Μολονότι οι διαδραστικοί πίνακες άρχισαν να κάνουν δειλά δειλά την εμφάνισή τους στο ελληνικό σχολείο, ξεκινώντας από το ακριτικό Λέχοβο Φλώρινας, η «πατέντα» του σαρανταπεντάχρονου φιλόλογου και επιμορφωτή στις νέες τεχνολογίες ξεχωρίζει αφενός επειδή είναι κυριολεκτικά χειροποίητη και αφετέρου διότι το κόστος της ανέρχεται σε μόλις σαράντα ένα ευρώ. Στο εμπόριο, ένας μέτριας ποιότητας τέτοιος πίνακας κοστίζει περίπου χίλια εξακόσια ευρώ.
Ετσι, όπως λέει ο κ. Πλεύρης «κάθε σχολείο στην Ελλάδα μπορεί ν’ αποκτήσει τουλάχιστον έναν».
Εύκολο για όλους
Ο κ. Πλεύρης επιστράτευσε ένα γνωστό ηλεκτρονικό παιχνίδι με την τεχνολογία wii, δηλαδή αισθητήρες υπέρυθρων ακτίνων που συλλαμβάνουν τις κινήσεις του παίκτη και τις προβάλλουν στην οθόνη, με αποτέλεσμα ο παίκτης να «μπαίνει» στο παιχνίδι. Στη συνέχεια, κατασκεύασε μια διαδραστική πένα/ποντίκι επίσης υπέρυθρων ακτίνων, ακολουθώντας τις οδηγίες που βρήκε στο Διαδίκτυο. «Είναι πολύ εύκολο, ακόμη και για ανθρώπους θεωρητικής κατεύθυνσης, όπως εγώ. Για όποιον χρειαστεί μπορώ να προσφέρω βοήθεια», τονίζει.
Το αποτέλεσμα είναι, ό,τι φαίνεται στην οθόνη του υπολογιστή να προβάλλεται μέσω του προτζέκτορα στον πίνακα ή σε οποιαδήποτε επιφάνεια, όπως για παράδειγμα ένας τοίχος. Εκεί ο μαθητής χρησιμοποιώντας τη διαδραστική πένα μπορεί να αλλάξει κάτι πάνω στην προβαλλόμενη εικόνα, επιδρώντας εξ αποστάσεως και στον υπολογιστή. «Πλέον ο μαθητής έρχεται στο επίκεντρο, και ο εκπαιδευτικός περνάει σε δεύτερο πλάνο», λέει στην «Κ» ο κ. Πλεύρης προσθέτοντας πως ο διαδραστικός πίνακας εξάπτει το ενδιαφέρον των μαθητών που δεν ακούν παθητικά τον καθηγητή.
Αντίγραφα του μαθήματος
Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, εφόσον ισχύσει η εξαγγελία του υπουργείου Παιδείας για «έναν φορητό υπολογιστή για κάθε μαθητή Γυμνασίου», οι μαθητές θα είναι σε θέση να συνδέσουν το δικό τους υπολογιστή με εκείνον του διαδραστικού πίνακα και να προβάλουν απευθείας τις εργασίες τους στον πίνακα ή να κρατήσουν αντίγραφα ολόκληρου του μαθήματος. Προς το παρόν, ο κ. Πλεύρης προσπαθεί να εμπλουτίσει την ευρεσιτεχνία του, την οποία θα εφαρμόσει από τη νέα σχολική χρονιά, με δύο δέκτες υπέρυθρων, ώστε να μπορούν να αλληλεπιδρούν δύο άτομα ταυτόχρονα στον πίνακα.
Εξάλλου, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, αναζητεί εκπαιδευτικές εφαρμογές που θα φανούν χρήσιμες στο μάθημα, χωρίς ωστόσο να στοιχίσουν το παραμικρό στο σχολείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου