Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Το Google και η χαμένη του αθωότητα . ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ,2-1207

Η πιο δημοφιλής μηχανή αναζήτησης του Διαδικτύου άλλαξε χαρακτήρα, απέκτησε πρωτόγνωρη δύναμη και δέχεται έντονη κριτική

Της Τιτικας Δημητρουλια

«To Google μαζί με το ασύρματο δίκτυο (Wi-Fi) είναι κάτι σαν τον Θεό. Ο Θεός είναι ασύρματος, ο Θεός είναι παντού και ο Θεός βλέπει και ξέρει τα πάντα. Ανέκαθεν συνδεόμαστε μαζί του χωρίς καλώδια» (Τόμας Φρίντμαν, «New York Times», 29.06.2003). Το ευφυολόγημα των NYT σημαίνει με τον καλύτερο τρόπο την ηγεμονία του Google, η δύναμη του οποίου έχει προ πολλού ξεπεράσει τα κοινά μέτρα. Αυτή ήταν και η πρόθεση των δημιουργών του άλλωστε, όπως δηλώθηκε εξαρχής μέσα από τα συνθήματά του. Το Google θέλει «να οργανώσει όλη την πληροφορία του κόσμου»· και να μας οδηγήσει στον δρόμο της αρετής («Μην είσαι κακός»).

Το σημερινό Google, ωστόσο, δεν έχει καμία σχέση με τη φιλική, αποτελεσματική μηχανή αναζήτησης που πρωτοεμφανίστηκε πριν από δέκα χρόνια και προκάλεσε ενθουσιασμό στους απανταχού χρήστες του Διαδικτύου. Σήμερα, το Google διακινεί το 80% των αναζητήσεων στον παγκόσμιο ιστό. Εχει πάψει προ πολλού να αποτελεί μια απλή μηχανή αναζήτησης, προτείνοντας μια πλειάδα προγραμμάτων που υποστηρίζουν ποικίλες ανθρώπινες δραστηριότητες: ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (Gmail), συζήτηση (Google talk), χάρτες (Google Earth, Google Local/Maps), παρέες (Orkut), ιστολόγια (Blogger), αρχειοθέτηση προσωπικών αρχείων (Google desktop), αναζήτηση προϊόντων (Froogle), ανάρτηση και χειρισμό βίντεο (YouTube) και άλλα πολλά. Η ιστορία του Google από τους Vise-Malseed (Macmillan, 2005) αρχίζει υπογραμμίζοντας την πρωτόγνωρη δύναμη της σύνθετης αυτής πλέον «οντότητας»: «Από την εποχή του Γουτεμβέργιου [...], καμία εφεύρεση δεν έδωσε τέτοια δύναμη στα άτομα και δεν άλλαξε τόσο βαθιά την πρόσβαση στην πληροφορία όσο το Google».

Το Google λοιπόν σήμερα ταυτίζεται για πολλούς με τον παγκόσμιο ιστό, με το ίδιο το Διαδίκτυο και τον κυβερνοχώρο. Ταυτίζεται με την ίδια την αναζήτηση και την πληροφορία που παρέχει. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η λεξούλα που ανήκει στο λεξιλογικό πεδίο της οράσεως, και σημαίνει κοιτάζω με μάτια ορθάνοιχτα, κρυφοκοιτάζω και άλλα συναφή, έχει γίνει σε πολλές γλώσσες ρήμα που σημαίνει ψάχνω στο Google, δηλαδή στην απόλυτη δεξαμενή της πληροφορίας. Από την άλλη, τα βιβλία για το Google εκδίδονται το ένα μετά το άλλο. Οι webmasters διαγκωνίζονται, ποιος θα σαγηνεύσει περισσότερο τον φημισμένο αλγόριθμο, ώστε να βρεθεί η ιστοσελίδα του στην πρώτη σελίδα των αποτελεσμάτων - αφού πολύ λίγοι χρήστες προχωρούν στη δεύτερη και στην τρίτη. Διοργανώνονται ημερίδες με τίτλο: «Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το Google;» Υπάρχει ήδη παρατηρητήριο Google (HYPERLINK http://www.google-watch.org www.google-watch.org), που επαγρυπνεί για τις αρνητικές του συνέπειες.

Και ασχολούνται πλέον μαζί του ακόμα και οι φιλόσοφοι. Η Μπαρμπαρά Κασέν, επιφανής φιλόλογος και φιλόσοφος, μόλις εξέδωσε ένα λίβελλο με τίτλο «Ψάξε με στο Google. Η δεύτερη αποστολή της Αμερικής» («Google-moi, La deuxi�me missiode l'Am�rique», AlbiMichel, 2007).

Δεν υπάρχουν σχόλια: