Τετάρτη 29 Απριλίου 2009
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009
Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009
Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Τολμηρές επιλογές στη λογοτεχνία
 «Θα ήθελα να έπαιρνα αυτό το βραβείο όχι ανάμεσα από δολοφονικές σφαίρες, δακρυγόνα, σπασμένα όνειρα και τζάμια», δήλωσε ο Μένης Κουμανταρέας |
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ: «Το ότι αποδέχτηκα αυτή τη βράβευση σημαίνει ότι αισθάνθηκα και χαρά και ικανοποίηση. Οφείλω να ευχαριστήσω αυτούς που μου την προσέφεραν. Οπωσδήποτε το βραβείο δεν είναι καμία εξουσία, σου δίνει όμως μια ηθική ικανοποίηση και μια κάποια υλική ικανοποίηση. Ας μη γελιόμαστε, όλοι έχουμε την τάση να κρίνουμε τη σπουδαιότητα ενός βραβείου ανάλογα με την υλική του υπόσταση. Το βραβείο που περισσότερο σέβονται και επιθυμούν όλοι ανεξαιρέτως (ίσως μόνο με την εξαίρεση του Σαρτρ) είναι το Νομπέλ, που έχει και τη μεγαλύτερη οικονομική παροχή. Να θυμίσω ότι και το βραβείο Λένιν -προηγουμένως βραβείο Στάλιν- είχε σχεδόν τις ίδιες χρηματικές παροχές με το Νομπέλ. Από τα είκοσι βιβλία που έχω βγάλει -δεκάξι ποίησης και τέσσερα πεζογραφίας- δεν έχει βραβευτεί ποτέ κανένα».
 Η Δήμητρα Κολλιάκου, συγγραφέας του εξαιρετικού μυθιστορήματος «Θερμοκρασία δωματίου», πήρε το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη |
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΛΙΑΚΟΥ: «Είμαι πολύ συγκινημένη. Ηταν μεγάλη τιμή για μένα η βράβευση από το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας. Γνωρίζω ότι με το ίδιο βραβείο έχουν τιμηθεί σημαντικοί Ελληνες λογοτέχνες. Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό ότι τα μέλη του ιδρύματος ξεχώρισαν το βιβλίο μου. Ελπίζω ότι θα ανταποκριθώ στις προσδοκίες που δημιουργεί μια τέτοια διάκριση».
Β.Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008
Αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη, 20 χρόνια μετά το θάνατό του
«Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε... Ω μη ρωτάς που πάμε....": στίχοι, εικόνες, εποχές, συναισθήματα, περιπλανήσεις στις ιδέες και το χρόνο που διέγραψαν το ποιητικό ταξίδι του Τάσου Λειβαδίτη ως απόσταγμα μιας ζωής που βιώθηκε σε δύσκολα χρόνια γέμισαν τη χθεσινή βραδιά στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ.
Η εκδήλωση, αφιέρωμα στον ποιητή για τα 20 χρόνια από το θάνατό του, διοργανώθηκε από τη Νομαρχία Αθηνών και το Ίδρυμα Πολιτισμού και Εκπαίδευσης «Ανδρέας Λεντάκης» και τιμήθηκε με την παρουσία πολλών που απαντώντας στο κάλεσμα γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα. Μαρτυρίες από ανθρώπους των γραμμάτων και της Τέχνης που γνώρισαν το έργο και τον ίδιο τον ποιητή, απαγγελίες επιλεγμένων ποιημάτων από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, και παρουσίαση από τον συνθέτη Δημήτρη Μαραμή και την τραγουδίστρια Βικτωρία Ταγκούλη των μελοποιημένων ποιημάτων του Λειβαδίτη από τον Μίκη Θεοδωράκη συνέθεσαν μια ξεχωριστή βραδιά.
«Ο Τάσος Λειβαδίτης εξακολουθεί να είναι στην καρδιά όλων μας, υπήρξε ένας αγωνιστής διανοούμενος και θα είναι πάντα επίκαιρος γιατί μίλησε για τον απλό άνθρωπο που ονειρεύεται και αγωνίζεται» είπε ο Νομάρχης Αθηνών κ. Γιάννης Σγουρός.
«Τιμώντας τη μεστή ποίηση, τιμούμε έναν ποιητή, έναν πολυδιάστατο και σεμνό άνθρωπο που επιμένει να μας λέει ότι ζούμε..» τόνισε ο πρόεδρος του Ιδρύματος κα Έφη Λεντάκη, δίνοντας το λόγο στον συγγραφέα Γιάννη Κοντό, τον ποιητή Γιώργο Μαρκόπουλο, τον συγγραφέα Θανάση Νιάρχο και τον καθηγητή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Παναγιώτη Νούτσο.
Άνθρωποι, όπως ο κ. Μαρκόπουλος, που μίλησαν για τον έμφυτο και ευγενή λυρισμό του σε μία ποίηση υπερβατική για έναν κόσμο που έχει κοινό παρονομαστή τη μοναξιά, για τη σχέση του με το θάνατο ως διαλογισμό για την αντίκρουση μιας πλαστής ζωής που μόνο με την ενδοσκόπηση μπορούμε να ανακτήσουμε, για τις τύψεις και τις ενοχές που καλλιεργούσε η βαθιά του ταπείνωση.
Αλλά και άλλοι όπως οι δύο συγγραφείς, οι κ. Κοντός και Νιάρχος, που μίλησαν για τον άνθρωπο Τάσο Λειβαδίτη, για τη σεμνότητα, την ευγένεια και τη γενναιοδωρία του που τον έκαναν αρωγό και καθημερινό συμπαραστάτη σε όποιον του το ζητούσε και κυρίως στους νέους ποιητές που έδινε φτερά μέσα από τα μεστά και κριτικά κείμενά του στην Αυγή, όπου αρθρογραφούσε. «Ο Τάσος Λειβαδίτης είναι ό,τι μας έκαψε όλους μας ως σχέση, αίσθημα, περιπέτεια και ζούμε την υποχώρησή του μέσα στη ζωή και τη συνείδησή μας» τόνισε ο κ. Νιάρχος.
Στο διαχωρισμό των δύο βασικών περιόδων του έργου του αναφέρθηκε ο κ. Νούτσος που καθορίζονται, όπως είπε, η μεν πρώτη άμεσα από την πολιτική διάσταση του έργου του η δε δεύτερη από τους βηματισμούς στην επόμενη φάση, αυτή της όσμωσης και της απεμπλοκής από την ενοχή του κινήματος, που τον οδήγησαν να σκιαγραφήσει με τους στίχους του μία πολιτική ανθρωπολογία που συγκροτεί τον άνθρωπο μέσα από διεργασίες υπέρβασης.
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008
Παιδεία με ολόκληρα βιβλία
Κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό, που δεν φαίνεται να απασχολεί το σύστημά μας: η ανάγνωση ενός ολόκληρου βιβλίου δίνει στον μαθητή τεράστια χαρά! Δεν νομίζω ότι η «χαρά» είναι μέρος της ζωής των μαθητών ούτε απασχολεί το υπουργείο Παιδείας. Μάλιστα τα παιδιά τελειώνουν τις πανελλήνιες και ορισμένες φορές καίνε τα βιβλία - τόσο αγαπάνε το σύστημα εκπαίδευσής μας. Οπως έχει σήμερα το σύστημά μας, μαθαίνουν να μισούν το βιβλίο.
Ενας μαθητής που τελειώνει ένα ολόκληρο βιβλίο αισθάνεται μια τεράστια ικανοποίηση. Εχει εντρυφήσει στην πλοκή, έχει «ζήσει» με τους χαρακτήρες του βιβλίου, ίσως θέλει να διαβάσει και άλλα του ιδίου συγγραφέα από μόνος του. Εχει φτάσει στην τελευταία σελίδα. Εκλεισε το βιβλίο. Εκανε κάτι σημαντικό. Ολοκλήρωσε κάτι μόνος του.
Φαντασθείτε λοιπόν πόσο καλύτερη θα είναι η προσήλωση των μαθητών αν –αντί να βαριούνται το μάθημα ελληνικών-λογοτεχνίας, αντί να διαβάζουν τρεις σελίδες από κάθε συγγραφέα (μα τι τρέλα είναι αυτή;)- να διαβάσουν βιβλία που τους αρέσουν! ...