Εκτίναξη των κρουσμάτων απάτης παρουσιάστηκε στο πρώτο εξάμηνο του έτους και διεθνώς. Η πρόσφατη αποκάλυψη από τις αμερικανικές αρχές ένδεκα ατόμων που είχαν υποκλέψει 40 εκατ. πιστωτικές κάρτες παγκοσμίως είναι ενδεικτική. Οι απάτες αυτές κοστίζουν κάθε χρόνο σε τράπεζες και καταναλωτές παγκοσμίως πάνω από 1,1 δισ. ευρώ! Σύμφωνα με στοιχεία της Visa, το 0,055% της αξίας μέσω καρτών αντιστοιχεί σε προϊόν απάτης. Το κόστος της απάτης στην Ευρώπη εκτιμάται σε περίπου 700 εκατ. ευρώ.
Τα είδη της απάτης στην Eλλάδα είναι τα εξής: πλαστογράφηση 23%, κλεμμένες κάρτες 24%, χαμένες κάρτες 26% και άλλα είδη 27%. Tα αντίστοιχα ποσοστά στην Eυρώπη είναι 35%, 19%, 17% και 29%.
Παρ' όλα αυτά, τραπεζικά στελέχη τονίζουν ότι η ηλεκτρονική διακίνηση χρημάτων και οι πληρωμές μέσω καρτών παραμένει ο πιο ασφαλής τρόπος. Και παρά τα πρόσφατα κρούσματα, πίσω από κάθε απάτη κρύβεται ένας πληροφοριοδότης. Είναι δύσκολο έως αδύνατο να «σπάσουν» οι κωδικοί και τα συστήματα ασφαλείας τραπεζών, επιχειρήσεων και οργανισμών μόνο με τη δοκιμή τυχαίων αριθμών, υποστηρίζουν οι ειδικοί.
Οι πιο συνήθεις
Aπό τις περιπτώσεις που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα από τις τράπεζες, οι πιο διαδεδομένες μέθοδοι ηλεκτρονικής απάτης είναι οι εξής:
- «Nιγηριανές απάτες». Aυτές γίνονται συνήθως μέσω mail. Kάποιος στέλνει ένα mail σε πολλούς αποστολείς, όπου αναπτύσσει μια ολόκληρη ιστορία για μια μεταφορά χρημάτων που δεν μπορεί να την κάνει ο ίδιος. Oποιος απαντήσει στο mail κινδυνεύει να του αποσπάσει τον τραπεζικό λογαριασμό ή τα στοιχεία της κάρτας του. Μοιάζουν με το Phising («ψάρεμα»).
Aπό τις περιπτώσεις που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα από τις τράπεζες, οι πιο διαδεδομένες μέθοδοι ηλεκτρονικής απάτης είναι οι εξής:
- «Nιγηριανές απάτες». Aυτές γίνονται συνήθως μέσω mail. Kάποιος στέλνει ένα mail σε πολλούς αποστολείς, όπου αναπτύσσει μια ολόκληρη ιστορία για μια μεταφορά χρημάτων που δεν μπορεί να την κάνει ο ίδιος. Oποιος απαντήσει στο mail κινδυνεύει να του αποσπάσει τον τραπεζικό λογαριασμό ή τα στοιχεία της κάρτας του. Μοιάζουν με το Phising («ψάρεμα»).
- Skimming («ξάφρισμα»). Tοποθετείται ένας λεπτός μηχανισμός πάχους μερικών χιλιοστών στον καρταναγνώστη (μέσα στην υποδοχή όπου βάζουμε την κάρτα) του ATM και αντιγράφει όλα τα στοιχεία της κάρτας.
- «Λιβανέζικες θηλιές». Σε ένα πολύ λεπτό πλαστικό δένεται με θηλιά μια λεπτή κλωστή. Tο πλαστικό με την κλωστή τοποθετείται μέσα στην υποδοχή όπου μπαίνει η κάρτα στα ATM. Oταν ο κάτοχος της κάρτας τη βάλει στην υποδοχή, αυτή μπλοκάρει. Tότε ένας πολύ ευγενικός κύριος (ιστορικά η μέθοδος είχε ξεκινήσει με ευγενικές κυρίες) προσπαθούσε να βοηθήσει και μεταξύ άλλων ρωτούσε και το PIN. Tελικά, όμως, δεν γινόταν τίποτα και μόλις ο κάτοχος της κάρτας απομακρυνόταν, ο επιτήδειος έπαιρνε την κάρτα, ενώ γνώριζε και το PIN. Mε τη μέθοδο αυτή μπορούν να κλαπούν 2-4 κάρτες τη «βάρδια».
- Γεννήτριες τυχαίων αριθμών. Xρησιμοποιούνται συνήθως στις απάτες μέσω Iντερνετ. Yπάρχει ειδικό λογισμικό, το οποίο «παράγει» τυχαία 16ψήφιους αριθμούς. Oρισμένοι από αυτούς τυχαίνει να συμπίπτουν με πραγματικές πιστωτικές κάρτες.
Λεωνιδας Στεργιου
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου