Σήμερα, το «αγαπητό μας ημερολόγιο…» έχει δώσει τη θέση του στο Διαδίκτυο, τον πιο γρήγορο δίαυλο επικοινωνίας Της Λινας Γιανναρου
«Θυμάμαι μικρός συνήθιζα να γράφω τα προβλήματά μου, αυτά που με απασχολούσαν, τις ανησυχίες μου, τους φόβους μου, σε μικρά χαρτάκια. Στη συνέχεια, τα έκοβα σε πολύ πολύ μικρά κομμάτια και τα σκόρπιζα στον κήπο. Αλλα τα έθαβα ολόκληρα σε ένα συγκεκριμένο σημείο στην πίσω πλευρά του σπιτιού, αλλά την άλλη μέρα πήγαινα και τα... ξέθαβα. Φοβόμουν μην τα πάρει κανένα μάτι κι έχω ιστορίες. Πάντως, με αυτόν τον τρόπο ξαλάφρωνα - τα έβγαζα από μέσα μου. Κάπως έτσι λειτουργεί για μένα σήμερα το Ιντερνετ. Είναι ένας ωκεανός στον οποίο μπορείς να πετάξεις το μπουκάλι με το μήνυμά σου, χωρίς φόβο ότι δεν θα βρει στεριά». Για τον Γιάννη Μ. ήταν τα «χαρτάκια» του. Για τη Σωτηρία ήταν το παλ ροζ ημερολόγιό της. Για τη Φανή ήταν τα σημειωματάκια στους τοίχους του σχολείου. Και για τους τρεις -παντρεμένοι και κάποιοι ήδη με παιδιά σήμερα- είναι... το Iντερνετ. Το ίδιο και για τα παιδιά τους! «Δεν αυταπατώμαι. Ξέρω ότι ο μικρός θα “θάψει” τα δικά του χαρτάκια στο Διαδίκτυο - είναι ένας χώρος φιλόξενος, ένας καλός ακροατής», λέει ο Γιάννης. «Εχει κινδύνους, αλλά γι’ αυτό είμαστε εμείς εδώ», συμπληρώνει...
Πηγή:Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου